آیا اختلال سیستم ایمنی سبب ابتلا به دیابت نوع 2 می شود؟

یافته های تحقیقات جدید بروی موشها وانسان دیدگاه جدیدی را بر روی بیماریهای مرتبط با قند خون بر دانشمندان گشوده است.

تحقیقات جدید نشان می دهد که مقاومت به انسولین و ابتلا به دیابت نوع 2 با اختلال عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است . نکته ی اصلی این تحقیقات تأکید بر نقش سیستم ایمنی در بروز دیابت نوع 2 است که یک اختلال کاملاً متابولیک می باشد.

محققین متوجه ی تولید آنتی بادیهایی در افراد چاق و مقاوم به انسولین شدند که در افراد چاقی که به انسولین مقاومت ندارند، دیده نمی شود. سپس آنها دارویی را که سبب تغییر سیستم ایمنی می شد بر روی موشهایی که با رژیم پرچرب تغذیه شده بودند، آزمایش نمودند.آنها مشاهده کردند که مقدار قند خون در این حیوانات طبیعی باقی می ماند.

یافته های این تحقیقات در مجله ی Nature Mwdicine (17 آوریل 2011) به چاپ رسید.

به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا نزدیک به 26 میلیون نفر آمریکایی به دیابت مبتلا هستند.

بین 90 تا 95 درصد این موارد به دیابت نوع 2 مبتلا می باشند در حقیقت در این نوع دیابت بدن قادر به استفاده ی مناسب از انسولین نیست ، بنابراین پانکراس مجبور به تولید مقدار بیشتری انسولین می گردد و نهایتاً پانکراس دیگر قادر به برآورده کردن نیاز بیشتر به انسولین نخواهد بود وتولید انسولین را متوقف می کند.

در دیابت نوع یک که شیوع آن کمتر است، سیستم ایمنی سلولهای تولید کننده ی انسولین را در پانکراس تخریب می کند و به همین علت این نوع دیابت یک بیماری اتوایمیون است و ارتباطی به وزن فرد ندارد.

اگر چه علت ابتلا به دیابت نوع 2 هنوز کاملاً مشخص نشده است اما از آنجایی که این بیماری در بین چندین نفر از افراد یک خانواده ظاهر می شود، ممکن است منبع ژنتیکی داشته باشد . همچنین دیابت نوع 2 شدیداً با افزایش وزن مرتبط است اما تمام افراد دارای اضافه وزن به این نوع دیابت مبتلا نمی شوند و بهمین علت محققین به جستجوی عامل دیگری پرداختند.

 دکتر winer می گوید: اضافه وزن می تواند با التهاب که سبب تحریک سیستم ایمنی  و ایجاد واکنش می شود ارتباط داشته باشد.

وجود چربی های شکمی

سلولهای چربی ممکن است دچار استرس شده والتهاب یابند و نهایتاً بمیرند.در این حالت سلولهای سیستم ایمنی یعنی ماکروفاژها برای از بین بردن سلولهای مرده به محل می روند.

سایر سلولهای سیستم ایمنی یعنی سلولهای T و سلولهایB به استرس ها و سلولهای مرده حساس هستند و پاسخ    می دهند. اما این سلولها تنها سلولهایی هستند که آنتی بادیهای اختصاصی برای مواردی که بدن را تهدید می کنند، تولید می نمایند. برای مثال این سلولها زمانی که با ویروس آنفلوانزا روبرو می شوند سبب ایجاد ایمنی در بدن می شوند. در این مورد، به جای تولید آنتی بادی در برابر یک ماده یا موجود خارجی و غریبه ،سلولهای سیستم ایمنی به خصوص سلولهای B آنتی بادی علیه سلولهای چربی خود بدن می سازند. این آنتی بادیها شروع به حمله به سلولهای چربی می کنند و آنها را نسبت به انسولین مقاوم می نمایند و جلوی توانایی این سلولها را برای فرآوری اسیدهای چرب می گیرند. به گفته ی محققین  حمله ی سیستم ایمنی به سلولهای چربی علاوه بر ایجاد دیابت نوع با ایجاد کبد چرب ، کلسترول بالا و فشارخون بالا همراه می باشد. در تحقیقات اخیر موشهایی را به انسولین مقاوم نبودند با رژیم غذایی پر چرب(60 در صد چربی) تغذیه نمودند. در هفته ششم و هفتم، محققین به برخی از این موش ها دارویی به نام anti- CD20(درانسان این دارو به نام rituximab شناخته می شود) دادند و به سایر موش ها هیچ دارویی داده نشد.

موشهایی که داروی  anti CD20 دریافت کرده بودند به انسولین مقاوم نشدند و مقدار قند خونشان طبیعی گزارش گردید، اما گروه دیگر (کنترل ) نسبت به انسولین مقاومت نشان دادند.

محققین همچنین به آزمایش نمونه های خونی 32 فرد چاق پرداختند. نیمی از این افراد مقاوم به انسولین بودند. در خون کسانی که به انسولین مقاوم بودند در مقایسه با کسانی که به انسولین مقاوم نبودند یک نوع آنتی بادی بخصوص یافت شد.

دکتر winer و همکارانش می گویند: در آینده شاید بتوانند واکسن محافظتی در برابر ابتلا به دیابت نوع 2 برای افرادی که چاق هستند اما هنوز به انسولین مقاوم نشده اند، بسازند.

دکتر winer می گوید: تمام افراد داوطلب و همه ی موشهای آزمایش شده مذکر بودند، بنابراین هنوز مشخص نیست که این یافته ها در مورد خانم ها یا جنس ماده صدق می کند یا نه؟ دکتر winer همچنین گوشزد می کند که داروی anti-CD20 دارای عوارضی نیز هست. این دارو سبب سرکوب کردن سیستم ایمنی می شود و این موضوع می تواند عوارض جانبی خطرناکی را به همراه داشته باشد. بنابراین او مطمئن نیست که بتوان از این دارو برای درمان دیابت نوع 2 استفاده نمود زیرا در حال حاضر درمانهای دیگری برای دیابت نوع 2 وجود دارد.

دکتر kendall می گوید: نتیجه ی تحقیق اخیر در مورد دیابت نوع 2، روش درمان فعلی را عوض نمی کند اما نتایج نشان می دهد که عوامل مختلفی می توانند آغازگر دیابت نوع 2 باشند. در برخی از افراد یک عامل ایمنی می تواند سبب بروز دیابت نوع 2 باشد و اگر چنین باشد ، خواهیم توانست درمانهای بهتری برای این بیماری ارائه کنیم.

افراد مبتلا به دیابت نوع 2 غالباً سرزنش می شوند، اما ابتلا به این بیماری می تواند نتیجه ی ممزوج شدن عوامل ژنتیکی با فاکتورهای فیزیولوژیکی که تحت یک عامل محیطی هستند یا یک عامل بیولوژیکی باشد.

منبع: ( 17 Aprill 2011) HealthDay.News